Nasıl Zincirledin Köle Etmeden


Bu nasıl bir sevda, nasıl bir yazgı !
Gam çöker üstüme, kururum diye
Çevirip hattımı çekmişim çizgi
Yad yaban bakarsa vururum diye.


Nasıl zincirledin köle etmeden!
Öldürdün üstümde otlar bitmeden
Göster Cemâlini ferim gitmeden
Aht ettim izini sürerim diye


Kaç kez yorgan örter üstüme ayaz
Ellerim gel diye ederken niyaz
Arafa da koysan etmem itiraz
İtaat ederim dururum diye


Dağları yıkarım çam kokusuyla
Nakiller yaparım aşk dokusuyla
Sararım yaramı nâr yakısıyla
Belki sevdiğimi görürüm diye


Her gece yıldızlar yakar mumunu
Yaslandığım duvar verir nemini
Sohbet koyulaşır alır demini
Korkarım, görürsün, kusurum diye


“Sendeyim”diyorsun, ben de Sen’deyim
Görenler sanır ki çok ötendeyim
Tetikte beklerim hemen öndeyim
Dilersen canımı veririm diye


Irazınım, Feyyaz’ımsın, serimsin
Ezelimsin, ebedimsin, Kerîm’sin
Şinel der ki, son nefeste terimsin
Vuslatı arzular, sûrurum diye


DÖNDÜ DEMİR ŞİNEL ŞİİRLERİ YÜREĞİN SESİ’NDEN
www.kafiye.net