GURBET


Çok mu gördün bana, üç beş kelamı
Neden dertle dolup, akarsın gurbet
Eş ile dost ile kestim selamı
Hep mi böyle yakıp, yıkarsın gurbet.


Dost olup bu canla açtın bağrını
Zindan ettin bana bugün yarını
Musalla taşına serdim bağrımı
Ne zaman bu candan bıkarsın gurbet.


Bittim ben tükendim hal bilmez kader
Memleket özlemi içimde tüter
Usandım bu candan yeter be yeter
Hal bilmezsin hâlsız bakarsın gurbet.


Hatır gönül nedir gördün mü sen hiç
Taş basıp bağrına sardın mı sen hiç
Nerde eş dost diye can verdin mi hiç
O kadar duygusuz sakarsın gurbet.


Söyleyecek söz yok hâlda kalmadı
Halin nedir diye soran olmadı
Kaç bahar bekledim zaman dolmadı
İçten içe böyle yakarsın gurbet..


SABİHA SERİN
KAR TANELERI adlı 2.Şiir Kitabımdan..
www.kafiye.net