SAHİBİNE BIRAKILSIN KARABAĞ

2. BÖLÜM: 137


Kahvehanenin sahibi Emin cesaret bile edemedi. Böyle sofistike bir toplumda ağzı açık kaldı. Ermeni şairler Hakob, Aşot ve Bağdasar, yakınlardaki farklı kasabalardandır. Türk şairleri Şenol, Yaşar ve Güçlü …

Hizmetçiler zaman zaman aynı kambrik kusursuz beyaz togas giyinmişler Raşit, Nizami’nin “Yedi Güzelleri” ni gürleyen alkışlar eşliğinde okudu. Ermeni şair Hagob, onu tekrarlayarak zekice birkaç Amir Khosrov Dehlavi’den başarılı alıntılar “Göksel sekiz bahçeler – Bizlere ”Farsça bir şeyler okudular,

– Bekir torununa bir şeyler soruyordu,

 – Evet Cemal!

– Karabulut Amca dumanı arsızca içine çekti.

– Kadınlar hakkında ne düşünüyorsunuz, İzlemleriniz?

Çilecilere benzer mi yoksa Navoi gençlik felsefenize mi daha yakın? Orada bulunanlar bilerek birbirlerine bakarak gülümsedi, diyorlar ki, gül çiçekleriyle ilgili bir enayi şimdi başlayacak …

Cemal ayağa kalktı, togasını tuttu ve saygıyla eğildi. öğretmene sordu:

 – İkincisinden mi?

– Evet. Timurlu tarzı.

 – Sevilmek istiyorum Haremden bin güzellik, ”diye başladı çocuk. Ve şairler gülümsedi. Seçilen konuyu çok beğendiler.

– Ama içlerinden biri çok sıcak olurdu. Böylece ruh cenneti unuttu!

Konuklar alkışladı. Ancak Bekir, bunun sadece yakutun başlangıcı olduğunu bilerek sağ elini kaldırdı.

– Yüz tane olmasına izin ver, ama yine Sadece bir tane olmasına izin ver diyorum Bunların arasında kaderlerin iç içe geçmesinin ortasında, Hayat benim için vermeye hazır olacak!

– Ya da bir Sırp ya da bir Bulgar, kendi kendine baktı ve fısıldadı başka türlü değil

– Karabulut banyodan sonra kardeşi Raşid’in aptallığına kızdı! Genel olarak, nasıl olduğunu ilk kez duydu oğul şiirlerini ve bu onun için son derece önemliydi. – 10 olsun. Ama yakın olmak için

– okumaya devam etti Cemal ilham aldı, – Ve her şeyi istemek ve anlamak, Ve sadece vücudu vermekle kalmaz, Yine de benim için biraz neşe vardı! Salon alkışlarla doluydu. Türkler ve Ermeniler, Orada toplananlar saygıyla başlarını salladılar, şiirin yeni olduğunu gösterdiler. Kendini çok cesurca ve beklenmedik bir ve parlak bir şekilde ilan eden çocuğu sevdiler. – Ben bir aptalım! Kimseye ihtiyacım yok – böylece kızardı, gitti. sesinde daha güçlü bir ton vardı ve kollarını Cemal’e doğru uzattı, – Hayatta sadece böyle biriyle tanışmak ve bunun için dünyadaki her şeyi verirdim

Svetlana Savitskaya

Çeviri: Gülzira Şaripova ve Yusuf Aslan
www.kafiye.net