SON MEKTUP




Bu son mektubumdur oku ve anla
Zahmet olmaz ise sözümü dinle
Birleşirdi yolum belki seninle
Gururunu kırıp el verse idin




Hep uçtun yüksekten inmedin yere
Azdırdın yaramı göz göre göre
Düğün bayram gibi giderdim dâr/a
Siyah zülüfünden tel verse idin




Ömrümden çaldığın yılı saymazdım
Aht- i Misak bilir, geri caymazdım
Yüreğimden başka yere koymazdım
Dikeni olmayan gül verse idin



Demir’im ahıma umut, eklerdim
Derdimin içine seni saklardım
Helâlleşmek için kapın tıklardım
Hayat motoruma pil verse idin




1978/ TRABZON/ BEŞİKDÜZÜ/Ö.OK

DÖNDÜ DEMİR ŞİNEL ŞİİRLERİ ÝÜREĞİN SESİ’NDEN
www.kafiye.net