SEN BENİMLEYKEN

Beni
gökyüzünde aramayın dedin
Bilirim Sen heryerdesin
Aldığım her nefeste benimlesin
Ama gökyüzü benim en güzel tefekkür yerim
Sonsuz ihtişamı alır beni benden
Seni düşünme iklimine götürüverir birden
Kulum Allah dediğinde
Onunlayım dedin ya Sen
Bir anda bulurum kendimi Sen’i söylerken
Gözyaşım taşar kirpiğimden
Yanan kalbime akar sanki serinden
Pişmanlık gözyaşı Senin için
Nasıl tatlı duymuştum ben
Senin için ağlarım Rabbim
Gözyaşımın tadını bilmeden
Seni söylerken yüreğimden
Ve Sen
BENİMLEYKEN…

Gülşen  OSMANOĞLU
www.kafiye.net