BOŞ ÇERÇEVE

Odamdaki boş çerçeve
Yaşanmamış ömrün resmi
Boş insanlar pencerede
Güya akil insan hepsi

Sokaklar ölüm kusuyor
Bir deli dumrul misali
Halk azraile kızıyor
Ama tövbe de etmiyor

Şehrin sokakları bom boş
Sevdana veririm ben baş
Ne kadar yük varsa yükle
Senin gönlün olsun hep hoş

Kalbe resmini kazıdım
Kendimi sana adadım
Ölürsemde ben yemem gam
Çünkü ben senin aşkınım



Özge Topal
www.kafiye.net