ZOR BEĞENİR


Zor beğenir
Çok zor severim
Sevdim mi de ölümüne severim
Ben seni kışın arifesi kasım da sevdim
Ben seni buz gibi geceye inat
Ürpertici karanlık ıssız geceme, yalnızlığıma
Gün gibi doğduğunda sevdim
Biliyor musun sevdam
Seni sevdiğim aklıma her gelende
Gönlüm kafesine sığmıyor
Sanki yerinden fırlıyor
Ayak uçlarıma kadar
Ateş sarıyor tüm bedenimi
Sadece düşünmek dahi
Beni benden alıyor
Ben sevdim mi böyle severim gülüm
Sevgi bahçemde nadide bülbülüm
Her anım senle dolu
Gecem  gündüzüm
Ben sevdana sürgünüm
Sensizliğin zılgıtını yedim
Hasretin yüreğime öyle işledi ki
Sevdan sancılanıyor can evimde
Titrek ellerim usulca resmine dokunuyor
Hayalin yanı başıma sokuluyor
Hicranım son nefesini soluyor
Ey yâr
Bu gün birbirimizin kalbine doğduğumuz gün
Doğum günümüz
Ey yâr
Yüreklerimize doğduğumuz günde gel de
Kalbimi durdur…
Ben her gece her gece
Yolunu beklerken uyuyakaldığım yastığımın
Ucuna iliştirdim hayalini.
Gelişinle yüreğimi titret
Öyle bir titret ki
Ölmeyeyim hasretinden.


17–11–2011

Nur Uygun
www.kafiye.net