SAKAR TAVUK LULU

Bir varmış, bir yokmuş.
Zaman zaman içinde…
Kalbur saman içinde…
Deve tellal iken,
Horoz imam iken,
Manda berber iken,
Annem kaşıkta,
Babam beşikte iken…
Ben babamın beşiğini
Tıngır mıngır sallar iken,

Eski zamanların birinde Lulu adında sakar bir tavuk varmış.

Bizim Lulu o kadar sakarmış ki kümesten çıkar çıkmaz yere kapaklanır, gözünü başını yararmış.

Gel zaman, git zaman toprakta eşinen Lulu’nun gagasına altın bir yüzük takılmış. Yüzüğü hemen alıp kümesine götüren Lulu, onu saman yığının altına saklamış. Sonra da sinek yakalamaya çıkmış.

Lulu mu sineği yakalamış, sinekler mi Luluyu yakalamış bilinmez ama bizimki epeyce ne yorulmuş.

O sırada aklına sapsarı parlayan yüzüğü gelmiş. Koşa koşa kümese girmiş. Saman yığını eşelemiş, deşelemiş. Fakat yüzük yerinde yokmuş.

Yüzüğü bulamayan Lulu apar topar kümesten çıkmış. Çıkar çıkmaz da kendini yerde buluvermiş.

O sırada oradan geçmekte olan Bay Horoz:

“Hayırdır sakar Lulu! Bu acelen ne? Bir gün de seni yere kapaklanmadan görsem başında çöp kıracağım.” Demiş.

Bay Horozdan utanan Lulu hemen yerden kalkıp, üzerindeki tozları silkelemiş. Sonra da:

“Hiiiç! Yok, bir şey!” Demiş ve horozdan ayrılmış.

Çiftlikte aramadığı kümes, bakmadığı kuytu köşe kalmamış. Lulu’nun bu telaşına şaşıran tüm tavuklar neler olduğunu sormuşlar. Fakat o yine hiçbir şey söylememiş.

Yüzüğü hiçbir yerde bulamayan Lulu üzülerek kümesine dönmüş. Günlerce kümesinden çıkmamış.

Yine böyle bir günde tekrar yüzük aklına düşmüş. Hemen samanı kaldırmış. Eşelemiş, deşelemiş. En sonunda yüzüğü bulmuş bulmasına da yüzük gagasına takılı kalmış.

Gagasındaki yüzükle yem yiyemeyen su içemeyen Lulu, günlerini aç ve susuz geçirmiş.

Arkadaşlarından utandığı için dışarıya da çıkamamış. Üstelik sakarlığıyla alay edeceklerini düşünmüş durmuş.

Gel zaman git zaman bizim Lulu hastalanıp yataklara düşmüş.

Luluyu merak eden Bay Horoz, kümese girip onun zavallı halini görmüş. Hemen onu kucakladığı gibi çiftlik veterinerine götürmüş. Veteriner Lulu’nun gagasındaki yüzüğü çıkartmış. Sonra da karnını doyurmuş. Ardından gözlerini muayene etmiş.

Meğer bizim Lulu’nun sakarlığı gözlerinin yakını görmemesindenmiş.

Veteriner ona bir gözlük vermiş.

O günden sonra Lulu hiç sakarlık yapmamış.

Lulu ermiş muradına. Biz çıkalım kerevetine…



Hacer Taner Bulut
www.kafiye.net