VAR BENİM


Aşığım dünyanın türlü haline
Kör ile görmeyen gözüm var benim
Mihnetim yok zalim ile talime
Kar ile ovulan özüm var benim

Taç ise yalnızlık başım üsdüne
Umut doldururum gönül testime
Darılıp gücenmem kendi postuma
Kudreti bulduran izim var benim

İlmi ara bataklığı kurutur
İrfan ile alır Nuhu yürütür
Dünya malı mal olanı uyutur
Ahrette ar arar yüzüm var benim
.
İsmi Azam sapla saman karışmış
İnsanoğlu katrandanmı oluşmuş
Hangi ölü servetiyle buluşmuş
O sırda çözülmüş sızım var benim

Kul Burçağım zaman kötü demlenir
Uymadıkca alem derki dellenir
Bilirimki toprak olan küllenir
Yandıkca kor olan közüm var benim



Burçak Karataş
www.kafiye.net