Yoklukların Yıkamadığı

Su yok, elektrik yok,
Sevgili yok, para yok, moral yok!
Bu nasıl bir hayat!

Tüm aksilikler peşi sıra ardımda koştururken;
Web sayfası çöker, telefon çöker, laptop çöker,
Bunlara bağlı cep çöker.
Bu isyan olmasın da ne olsun!

Çiçek sunacak bir güzel beklerken ben,
Durakta durmuş tebessüm ile
Güne merhaba derken,
Bütün kazıklar beni kovalar şimdi.
Bu bedeni daha fazla yormak değil mi?

Bir dakika dediler!
Sen sınavdasın gardaş dediler!
Sese kulak verdim

Ve boynum kıldan ince dedim, selama durdum.
Ya hayyy, dilimi tutar oldum.
Bu sınav hayatı beni hâlâ yıkamadı,
Yaradanıma sığındım.

Dostlar sevinsin, düşmanlarım çatlasın!
Sevenim gülsün, düşmanım ağlasın!
Dimdik ayaktayım, bomba gibiyim,
Mevlam beni kayıra.

24. 12. 2019 / Karabağlar

Hüseyin Durmuş
Emekli edebiyat öğretmeni
Şair yazar
www.kafiye.net