Gül Kurusu Bir Akşam

Gül kurusu bir akşamdı, gelişin 
Körpe bir sevda vardı gözlerinde 
Yüreğin yana yakıla feryat figan 
Durmadan kapımı çaldı 

Ben sarmaşıklar misali sarıldığım yalnızlığımla 
Soğuk bir kaldırım taşında bırakmıştım sevmeleri 

Sen inatçı bir kardelen gibi 
Güneşi görmek istedin gözlerimde 
Yüreğimdeki kara kışa aldırmadan 

Oysa tövbeliydi içimdeki kardelen 
Bir daha zamansız açmaya 

Bedenim senden uzaklaştıkça 
Ruhum sana yaklaştı 
Beynim reddetti bıkmadan usanmadan 
Kalbim beynimi baştan yarattı 

Gül kurusu bir akşamdı…Gittin…….. 
Bir şamar gibi yüreğime indi gidişin 
Yokluğun, öksüz bıraktı yeşerttiğim umutları 
Umutlar suskunlukların bağrında asılı kaldı…

Elif EYLÜL
www.kafiye.net