BU ŞİİR,
ANADOLU’NUN KEKİK KOKULU TOPRAK DOKULU
LODOS BAKIŞLI BAŞAK NAKIŞLI
ERİNİN YATAĞINI NAMUSUYLA AKLAYAN
GURBETİN EFKARINI İNCİ MERCAN PAKLAYAN
YAVRUSUNUN BAŞINI SEVGİSİYLE TAKLAYAN
GÖNLÜNDEKİ OLMAZI TABUTUNA SAKLAYAN
AYAĞININ ALTINA CENNET SERİLMİŞ KADINLARINA ADANMIŞTIR

YATAKTAN YATAĞA ATLAYAN
CENNET YURDUN BAĞRINA DÖL DÖL HAİN KUNNAYAN
DUVAĞINI TELİNİ BEŞ PARAYA GÜL DALINA BAĞLAYAN HALİMELER, ÜSTÜNE ALINMASIN SAKIN.

YÂRİN KIŞLASINDA ERİZ

Anadolu’dur adımız sırtlama yâr gam yükünü
Çelik iİhramla gezeriz “askerde” diye erimiz
Teskerene muradımız çift sıra örüp bükünü
Gayrını gözle ezeriz “emanet” diye serimiz

Anadolu’dur adımız kalpten kalbe akışırız
Karamuk zaval tadımız hak ehline yakışırız
Yunus’tur ki üstadımız sevi ile bakışırız
Biz yâri serde sezeriz salt onadır eserimiz

Anadolu’dur adımız üçe beşe akmayız biz
Döşünedir yâr şadımız köre ışık yakmayız biz
Ehlimizde irşadımız eteğe zil takmayız biz
Canı canana bezeriz yâre yonar keserimiz

Anadolu’dur adımız yurt yuvadır bize gök yer
Karanfil kokar badımız ötüşürüz kuş dili yer
Ölümedir abadımız umarımız tahta eyer
Yârin kışlasında eriz aşk kaynaklı eserimiz

Anadolu’dur adımız can verilir anımıza
Çağrısına bir adımız yakışanda sanımıza
Adınadır inadımız can fedadır canımıza
Yâr ömrüne peylik zeriz alnındaki aya imiz



Nermin Akkan
www.kafiye.net