HEYHAT..

Bir veda búsesi bırakmadın
Giderken o ağacın altına..
Ve dalına sarılmış sarmaşığın umudu
Yaprağına öz tutmuş sanki

Hatıraları yaşatmak için..
Kimbilir belkide birgün yolun düşer uğrarsan’
Dün gibi bekleyen o mahsun kader durağına.
Deki !
Ey vicdana yenik düşen hırsların’
Masumiyete bürünmüş acımasız kasırgaları
Ne gerek vardı bunca acıya.. ?

Bak yine buradayım yıllar sonra
Gururum yıkılsada..
Heyhat !
Bu sessizliğin anlamı pişmanlıksa eğer ?
Fırtına vursa dahi deryaları’
Yinede yar olmaz yıkılmalarına yüreğin..
Biz çok acı veren sevdalar gördük !
Kaybolup gittiler uzakların hasret limanlarında..
Gördük ki yâr olmadılar yarınların ölümsüz SEVDALARINA..

Mahcup Sevdaların Şairi..


Mehmet Sakarya
www.kafiye.net