MEM’İ KÜLDE ZİN’LEDİM

“Ad verdiğin akordu sazımın tellerinde
Andım” dedin inledim öksüz öykü dinledim
Al kızıldı ak kordu tuttuğun ellerinde
“Yandım” dedin inledim bir derdimi binledim

Bülbülün gül ektiği gülistanda “ah”ımsın
Dervişin “hu” çektiği münzevi dergâhımsın
Sinan’ın yek sektiği özne Mihrimah’ımsın
Sandım” dedin inledim yüreğimi sinledim

Önce gurup sonra tan deyip güne eviren
Soluma ocak çatan canı tüne çeviren
Çuhasında nü yatan günü düne deviren
“Candım” dedin inledim çim gözümü tinledim

Aymaza ayılmaza ad olup adın ile
Kütüğe sayılmaza od oldum badın ile
Sözünden cayılmaza kod olan yadın ile
“Handım” dedin inledim sensiz hanı inledim

Mızrap olmaya Çimen umar üretip ünden
Yayıldı çimen çimen çiçek türetip dünden
Kendi selinde çimen medet umuşa tünden
“Kandım” dedin inledim Mem’i külde Zin’led





Nermin Akkan
www.kfiye.net