O KAPI

Geçeceğim, dönüşü yok bu yoldan
Ellerinde bir çift gözden düşen yaş
Dört yanımı saracaklar dört koldan
O gün başlayacak, nefsimle savaş!

Gözümden süzülüp akarken yaşlar
Ardımdan sis, duman saracak beni
Karşıma cem olup bakarken başlar
Sitemkar bir kaç baş, yoracak beni!

Belki de, solmuş bir güneş ağacak
Gölgemde geçmişim ölecek yalnız
Köhnemiş buluttan, umut yağacak
Ruh, beden kendine gelecek yalnız

Bir Melek, huzurda ederken kelam
Gözlerim dipsize, dalacak son kez
Ömrüme son defa, verecek selam
Al güller dalında, solacak son kez

Bir yoldan geçerek, gidince beden
Dokunan kimseyi, görmeyeceğim!
Cevapsız kalacak, yüzlerce neden
Susarak bir cevap, vermeyeceğim

Başlayan yolculuk, biterken o gün
Temel’siz kalacak, yorgun bir yapı
Çok şeyin manası, yiterken o gün!
Son kez kapanacak, o toprak kapı!

Temel Ata
17.10.219
01:25
www.kafiye.net