SENDE KALDI

Aynı çıkmazda kesişti yolumuz.
Benim yüreğimde çağlayanlar akardı.
Senin yüreğinde kurumuş bir nehir,
Bana bakardı.

Ben körpe dallarına konardım fidanların,
Sen çalıların üstündeki dikenlerin…
Ben türküler söylerdim ay ışığına,
Sen aşinasıydın karanlık gecelerin.

Sen sevilmeyi severdin,
Ben seni severdim.
Bırakıp gittin umursamadan,
Sende kaldı aklım fikrim.

 

Ülkü Duysak
( Adın Dilime Düşünce, syf. 98 )
www.kafiye.net