OLMADIN

Könül kafeslerde haps oldu sevdan
Yalvardın sesine gelen olmadı.
Bir namerd aşige bağlandı kalbin,
Akdı göz yaşların silen olmadı.

Daşıdın bu yükü iller boyunca
Sevdalı aşıkları görüb, duyunca,
Gizlenib ağladın ürek, doyunca
Derdini bir kimse bilen, olmadı.

Mevsimler ötüşür, sen dönmez oldun
Eridim mum gibi, sen görmez oldun.
Bağbansız gül oldum, sen dermez oldun
Neden bu sevdamı bölen, olmadın ?

Ne aşikler kimi sevdin, sevildin
Bir çinar kimiydin yaman devdildin !..
Ömrümün baharı kışa çevrildi
Kor taleh üzüme gülen, olmadin.

Zeyneb Naxcivanli
www.kafiye.net