Seninle

Sen ürkek gizlenişlerin 
Sisli bir umut sağanaklarında 
Sessice akarken hayata 
Sanki veryansın ediyor
Siyah zifri kül tablasına bastırdırdığım
Sigara misali arsız hislerim ah…

Sözcükler dile gelse 
Ses verse cesaretle haykırsa
Sevdamızı yırtılırcasına…

Sahi hiç bilmediğim kendimin
Sade ve berrak anlamlarını öğrendim seninle
Sabrı öğrendim mesela.

Sükûtu mühürledim dimağıma
Sükûtu ve hasretle sarılmayı 
Ses ve nefesin leblerime değerken 
Seninle yaprak gibisi titremeyi
Sonsuzluğu öğrenmişim 
Seninle

Seni sonsuz seviyorum
Sevgilim
Sen benim sesiz çığlığımın 
Sedası 
Son demimin sâlasısın…

29.07.2011
Gönül Aydemir Adıgüzel 
www.kafiye.net