Gözüme Değdi Gözün

Ne yerdeyim ne gökte elemin yakıyorken
Günlerdir yokluğunu kabul etmem imkânsız
İmbiğinden süzülen gözyaşım akıyorken
Fotoğrafına baktım siyah beyaz ve cansız
Gözüme değdi gözün, sensiz kutlayamadım

En nâdide çiçeğim; gülşenim vîrân şimdi
Bir daha yeşerir mi ? Sen kokmayan bahçeler
Zamansız mevsimlerin baharı boran şimdi
Kekremsi hecelerim, perperişan lehçeler
Helallikti son sözün, sensiz kutlayamadım

Gönül buruk, kalp kırık kaybetmişim yönümü
Hüzne nikâhlı solum sanmayın ki bahtiyar
Nazlı kızın neyleyim yaslı doğum gününü
Yaşımı sorarsanız genç yaşında ihtiyar
Ayrılık varmış güzün, sensiz kutlayamadım

“Zaman ilaç dediler” sükûtum dağlar kadar
Geçer sandığım gâmı müebbete bıraktım
Adımlasam âlemi sanki kafes gibi dar
Senden sonra vuslatı âhirete bıraktım
Bugün depreşti sızın, sensiz kutlayamadım

NurayÇakmak/26/Eylül/2018
www.kafiye.net