Dost…

Yıktım can evimin duvarlarını açtım aleme
Anladım ki; ten kafesi içinde… gönül virane
Geceler boyu çapalayıp güller ektim bahçeme
Demet demet derleyin de  dallarını kırmayın dost…

Gök gürledi, yağmurlar yağdı rahmet indi serime
Akan sular birikti, göle döndü sırra erince
Can bulsun içen diye dua ettim başım secdede
Kadeh kadeh için de, suyuma çamur atmayın dost…

Dağdan inen çığ olup da, sessizlik dile gelince
Kalemin ucu sayfaya dokunup harfe dönünce
Gözlerimin nurunu kattım, yazdım ömrüm yettikçe
Hece hece söyleyin de, söze yalan katmayın dost…

Ahmet’im sende bir şey yok  ne varsa O’nun elinden
Gördük de rüyamızı gider olduk dünya serinden
Bir garip faniydi deyin çok çekti derdi dilinden
Tane tane duanızdan, beni mahrum etmeyin dost…

Ahmet Dinç Kayıp Anahtar
www.kafiye.net