Kimileri

Kimileri satır olur bir şiire 
Kimileri ise başlık olur başı götürür elbette 
Bir şiire nokta koymak mı
hangi şairin ne haddine 
Zaman dediğin bir ben daha eder mi 
Saç tellerime düşen bir iki ak mı
gelip gidişime bahane dünya evine şimdi 
Ah şu gölgesine yatıp dinlenmek istediğim 
yüreğimin en asil mevsimi bahar 
Söyle bir daha görebilir miyim seni 
Toprak yeşerse bin bir renk içinde 
salkım salkım güneş doğsa 
göğüs kafesimin üzerine üzerine 
Söyle bir gün ola ki gidersem 
dönebilir miyim bu han denen dünyaya geriye 
Ah şu parmak uçlarım da biriken umut
dokunsam buz gibi taşlara 
soğur mu içimin ateşi bir nebze 
Değdirsem kalemi şükür mürekkebine 
yazmak istesem kaderi bir kez daha 
haşa ne haddime
Durun durun da bakın bende ki şu hale 
koptu kopacak içimin fırtınası 
Bir damla yaş olacak 
yanaklarımı kor gibi yakacak belkide 
Bir adımdır geriye kalacak olan 
Gerisi tek bir nefes bitişi 
yaşadıklarım bu dünyadan bana hediye 
Bir çıkarın bakalım beni benden 
kalacak mı bir ben daha geriye 
Ah şu umut dediğim gülümseyişim
sakın yalnız bırakma beni 
teslim etme senden başka kimseye 
Avlu da yatan ben isem eğer 
boylu boyunca buz gibi 
Olmaz bana kimseden fayda 
düşerim kendi telaşımın peşine
Bir ben içinde ben isem eğer 
Tebessümlerim hatıra kalsın benden geriye!

Neslihan Eyüboğlu
www.kafiye.net