Şimdi Git

Şimdi git!
Usul usul yaklaşan geceye sokul 
Çıkar üzerinden yorgun ruhunu 
koy bir köşeye sessizce 
Hüzünlü bakışlarını bırak sadece 
baş ucunda duran lambanın önüne 
Işığını kapat gönül adanın 
kimse girmemeli benden başka içeriye 
Sol yanına sıkı sarıl olur mu 
koy elini bensizliğin üzerine 
Mırıldan kendi kendine üç beş satır 
eminim hatırlarsın 
son şiirin son satırlarını 
Üzerini örtmeyi unutma gökyüzü ile 
yastığı taş tavanı yorgan yapar 
Sen ve ben gibiler bu saatte 
Beni düşünme sakın 
Ben gecenin içinde dolaşan 
yarı çıplak düşüncelerin yorgun bekçisi 
Yine bir şiire başlık yaparım 
Lüzumsuz yere var olan ince bedenimi 
Asılır kalırım bir satırda 
Şiirin sonunu bulmak için 
Noktaya satarım hayallerimi 
Ve ben doydum özlem denen illete
Biraz da sen doy imansız sevgili!

Neslihan Eyüboğlu
www.kafiye.net