ASİ
Çıkmaz bir sokaktayım,
Gene suskunlarda bedenim…
Yürüyorum gecenin karanlığına,
Hiç bir şey kalmamış bende umudun adına…
Yaşamak güzeldi eskiden,
Yenildi bitkin düştü şimdi bu beden…
Yaşamak anlamsız satırlara dönüştü,
Yok, güldürmeye yetecek bir tek neden…
Kızılca bir çölün ortasında,
Kim bilir belki de cehennemin kıyısındayım şimdi ben…
Unutmuşum çok sevdiğim gülmeyi,
Özlemişim sevmeyi, Yitirdim tüm sevdiklerimi,
Unuttum hayatın renklerini,
Dönüşü olmayan yollarda asiyim şimdi.

Fahriye HAMZAÇEBİ
30.12.2008
www.kafiye.net –