SOL YANIM KELEPÇELİ GELME GİT

Balta girmemiş bir kalbim var benim…
Çok durgun ve yoksun…
Yoksun sen,
Gözden ve gönülden kim bilir ne kadar uzakta…

Gel demem… Sen bileceksin…
Geleceksen de gününü göreceksin…
Elbet ellerde gününü gün etmektesin…
Beni sorarsan;
Gülen yüzümün arkasında gözyaşı göreceksin…

Söyleyemem kimselere…
Kimsem kalmadığını ağızlara sakız edemem…
Anlamanı beklemem…
Kalbimin sancısı seni hiç mi hiç ilgilendirmez…
Ben bana yetim bırakıldım…
Gerekirse sensiz de kalırım…

Gönlüme çelme çaktın…
Kolay olmaz sanma…
Vedalara alışığım ben,
Gerektiğinde gözlerine de ‘eyvallah’ demesini bilirim…
Sen sakın meraklanma emi…
Ben sol yanıma kelepçe takmayı sen yokken öğrendim…

Şimdi kelepçelediğim yüreğimin,

Anahtarını aramaya hiç niyetim yok…
Sen varken de nefes var,

Sen yokken de…
Ben yaşamayı öğrendim;
Acılı veya acısız…
İstediğin yola adım at,
Ama
Ben yokum,

Bundan sonra sen hayatına ellerle renk kat…

Mine POLAT
www.kafiye.net