AŞKIN BİTME ZAMANI

Bu gece sus! Sabaha, kabulüm her ne dersen. 
Yüreğim razı değil şimdi veda edersen.
Sımsıcak bir buseyi alnında hissedersen,
Anla ki şafak söktü, artık gitme zamanı,
Hiç yaşanmamış gibi, aşkın bitme zamanı.

İnce bir sızı gelir, anılarımı deşer.
Mukaddes sırlarımı kuytularında eşer.
Kabuk tutmaz yaramdan damla damla kan düşer.
Başa gelen ne varsa, en çetin en yamanı,
Hiç yaşanmamış gibi aşkın bitme zamanı.

Yokluğunda hasretle kavrulup yandığımı, 
Dilim tutuşana dek adını andığımı,
Bilmedin vefasızım gönüllü kandığımı.
Taşıyamadı kalbim pes ettiren gümanı,
Hiç yaşanmamış gibi aşkın bitme zamanı

Ben değilmişim meğer canın, kıymetlin, eşin.
Kabul et bundan böyle dünya ahret kardeşin.
Sadece külü kaldı yaktığımız ateşin.
Kolay mı yüz çevirmek tütüyorken dumanı,
Hiç yaşanmamış gibi aşkın bitme zamanı.

Kapıyı son kez vur, git, yüzüme bakma sakın.
Her zamanki aldırmaz edalarını takın.
Çanları iştiyakla çalıyorken firakın,
Ne olur pişman olup zorlaştırma o anı,
Hiç yaşanmamış gibi aşkın bitme zamanı,

Gururumu çiğneyip sormayacağım, “Niçin?”
Hesabı yapılır mı kırık dökük kerpicin?
İhanet gönderine ibret-i âlem için,
İpini çekeceğim dilesen de amanı,
Hiç yaşanmamış gibi aşkın bitme zamanı.

Mücella Pakdemir
www.kafiye.net