Tükendi Bitti Ömrüm

İçimde manzumeler olur dillerde mani
Uyuttuğun masallar şimdi nerdeler hani
Kâbusa döndü rüyam gidişin oldu ani
İncecikti yolların düşürdün geçemedim
Şu hayatın suyundan bir yudum içemedim

Gelmeyecek günleri andıkça kavrulup dur
Olmayacak düşlerin her an hayalini kur
Yalan dolu dünyanda tek başına hüküm sür
Fırtınana denk düştüm savruldum uçamadım
Şu hayatın suyundan bir yudum içemedim

Anladım ki boşuna olmazı olur sandım
Harap ettin dünyamı yazık ki sana kandım
Kadir kıymet bilmedin bense narında yandım
Yürümedim süründüm yolunu seçemedim
Şu hayatın suyundan bir yudum içemedim

Dertlerim bitmez oldu hüznüm bir dağ misali
Meğer boşa bekledim gelmeyecek visali
Böyle giderse şayet vahim gönlümün hali
Soldu tomurcuklarım kurudu açamadım
Şu hayatın suyundan bir yudum içemedim

Sabır taşı çatlayan içi dolu bir kuldum
Meçhule sürüklenen bilinmeyen bir yoldum
Tükendi bitti ömrüm canlı cenaze oldum
Feleğin oyununa saplandım kaçamadım
Şu hayatın suyundan bir yudum içemedim

Şiir: Ayfer Aksoy