Tek Dostum Yalnızlık

Öyle bir yerdeyim ki
Bütün korkularım zifiri karanlıklara göz kırpıyor
Öyle bir alıştım ki gözyaşı kurutuyor yalnızlığım
Vardım varacağım yere indirdim yükümü
Sırtımdaki yaralarımın acısını bile hissetmiyorum
Küfretmiyorum artık kulaklarımı çınlatan 
Küçük bir kız çocuğunun hiç/kırıklarına
Öldüğüm gün dirilip doğruldum ben
Üstümdeki toprakları silkeliyorum
Şimdi kolkola girdigim tenhalığımla
Maviye yürüyorum hüznümü tükete tükete
Sahte omuzların 
Yalancı sözlerin üstüne basıp geçiyorum
En büyük soluklarımla arkama bile bakmadan

Ayfer Aksoy
www.kafiye.net