HANÇERİNİ SAPLA SOL YANIMA

Yaktım kelimelerimi, çektim kendimi sessiz köşeme,
Sustum sana, sustum dünyaya, sustum kendime.
Geçmişi silmekti amacım; başıboş bıraktım kafamı kırıklarla,
Benliğimi kaybettim, arıyorum yollarda sessiz çığlıklarla…

Kalemim konuşur triplerle,
Müebbet yedim karanlıkken hayatım işkencelerle.
Oysaki suçum yok dünya çek demirlerini.
Son ver artık, bilir misin ki derdimi?

Çocukluğumu sakladım karamsar duvarların arkasına,
Uçtu gitti duvarlardan, çocukluk mu kaldı ruhumda.
Sessiz sedasızım, kimsesizim, hissizim ve sensizim.
Karanlık dile gelsin, evreni inletsin çünkü ben dilsizim…

Gecenin hüznü çöküyor odama hayâsızca,
Kapılıyorum karanlığa sırsızca,
Kalıyorum bir başıma yolsuzca,
Ölüyorum, öldürüyorsun beni alçakça…

Gözlerinde gözlerim şu anda,
Çıkar hançerini sapla sol yanıma.
Ne acı, ne sızı, ne de bir sancı,
Söndür sigaranın külünü en hayırlısı…

Güzeldik geçmişte, sen ve ben olmasak da,
Senindim hayalim de kendimce suçsuzca.
Çektim silahımı dayadım alnına,
Bende saldım ruhumu senden sonra…

MİNE POLAT
www.kafiye.net