KADİM DOSTUM

Gece olunca,
El ayak çekilince,
En kadim dostum, yalnızlığımla sohbete dalıyoruz..
Eskilerden konuşup,maziyi anıyoruz..
Hani olur ya;belki eski günler geri gelir sanıyoruz,
Birbirimize hep yalan söyleyip, birbirimize kanıyoruz…
Aslında boş hayalden ibaret hepside, bunu ikimizde biliyoruz..
Biz ancak, birbirimizi hayallerle avutuyoruz..

Aslında;
Yağmur yüklü bulutlardaki damlacıkların,
Çatlamış toprağa düşmeyi beklediği gibi;
Bende seni bekliyorum sevgilim…

Issız gecelerde uykumdan ağlaya, ağlaya,uyanmalara alıştım artık..
Ağlamadan uyandığım her gecenin sabahında;
Soruyorum en kadim dostum yalnızlığa, beni unuttumu diye…

12-02-2010
Nur UYGUN
www.kafiye.net