SEN YOKTUN

Issız sahilleri dolaştım baştanbaşa,
Sen yoktun yanımda.
Seni hayal ettim,
İçinde sen olmayan hayallerimi gömdüm hırçın dalgalara…

Aşkımız konu oldu romanlara,
Ama sen yoktun sayfalarda…

Batan güneşin alaca kızıllığında silüetini gördüm.
Koştum patikalardan,
Dikenlere bastım,
Önüme çıkan her engeli aştım.
Sana kavuşmak için ufka vardım,
Yoktun, sen yoktun yine,
Yokluğunu güneşe astım….

Yürüyorum uçsuz bucaksız bir yolda,
Çisil çisil yağmur yağıyor üzerime,
Ne çok severdin yağmurda yürümeyi,
Şimdi ben yürüyorum,
Sen yoksun yanımda…

Gözyaşlarımı yağmur yaptım çatlamış toprağa,
Adını sen koydum biten her bir yaprağa,
Mezar taşını boş bıraktım,
İçinde sen yoktun çünkü…

Sen tam şuramda, sol yanımdasın,
Senin yerin sol yanım ve hep orada olacaksın.

07–10–2009
Nur UYGUN
www.kafiye.net