GECELER
Yorgun umutlarımın hayallere daldığı,
Gönlüme usul usul iner kara geceler.
Rüzgârın dokunduğu, yağmurun yıkadığı,
Yüreğime sel olup akar kara geceler.

Maziyi ağlatarak gölgesinde zamanın,
Fikrime ince ince sızar kara geceler.
Tedirgin ufuklarda bekleşirken baharın, 
Ömrümün renklerini çalar kara geceler.

Ay şafağı söylerken hasretin türküsünü,
Beni yalnızlığıma boğar kara geceler.
Uyutup ruhumdaki sevdanın ülküsünü,
Şehrin sokaklarına salar kara geceler…

Artık söylemez dilim, yürek zaten yaralı.
Ateş olup bağrıma dolar kara geceler.
Gönlüme nispet yapar yıldızların halayı,
Zindan saraylarını kurar kara geceler.

Ülkü Duysak
www.kafiye.net