Sevgili

Hazan vakti gülşenime bülbül oldun ey sevgili!
Mest olmuşum yüreğinde sunduğun hep mey sevgili

Bir kemanın tellerinde hüznü giydim üzerime
Aşkın gizli dehlizinden geçiverdim hey sevgili!

Yakamoz olup düşünce gözündeki parıltılar
Nur yüzünü kıskanıyor semadaki ay sevgili

Sana olan hasretimi zaman ile anlatamam
Bir dakika asır olur saniye de ay sevgili

Aklıma her düşüşünde depreşirken yaralarım
Gözlerimden damla değil akar deli çay sevgili

Cümle cihan bilir oldu meftun olan ahvalimi
Artık sen de insaf eyle vaveylamı duy sevgili!

Bana ağyar sana ayan gönlün kapısına vardım
Aşk ehlinden verileni sadakaya say sevgili

Sırrın naif ellerinde hasbihalim hep kendimle
Çehreme düşen hüzünden alır mısın pay sevgili

Varlığınla mest olmuşum faveranım kendimde
Neyzenin o nefesinde inliyor bak ney sevgili

Itirazım olur mu hiç senden gelen hicranıma
Hicranım kalbime sürme başım üzre hay sevgili!

Dönüverir gökyüzünün aşkla yanan yıldızları
Kelamın ok’u bendeyse senden gelen yay sevgili

Adanmışlık ikliminden bulut olup yağmaz isem
Bakma hiç gözüm yaşına kes başımı kıy sevgili!

Sündüs Arslan AKÇA
www.kafiye.net