Beklemek

Beklemek, öyle acı veren bir silahtır ki;
Öldürmez ama öldürmesi için dua edersiniz,
Kurşun yarası gibidir;
Bedenini kanatmaz fakat kalbini hiç durmadan kanatır.
Beklediğiniz kişi sizin canınızı çok yakan biri olur genelde.
Ona karşı aynı duyguları beslersiniz hep içinizde,
Size ne kadar ihanet etse bile,
Sizin canınızı ne kadar yaksa bile.
Seversiniz, umutla beklersiniz ki,
Oda sizi, sizin onu sevdiğiniz kadar sevsin diye.
Ama ne yazık ki sevmez.
Acımadan, ne hale geleceğini düşünmeden,
Bin bir dertle doldurur gönlünü…

Beklemek, kimi zaman düşündürür sizi,
Kimi zaman ise kanlı gözyaşlarına boğar.
Öylesine hüzünlenirsiniz ki;
Günlerce gecelerce hem ağlar,
Hem de umudu kesmeden beklersiniz.
Beklersiniz ki; Sevdiğiniz insan bir an önce gelsin,
Sizi hüzün gözyaşlarına değil de,
Mutluluk gözyaşlarına boğsun diye.
Gene ne yazık ki; ne kadar bekleseniz bile gelmez…

Sizler gibi bende çok bekledim,
Bende acı çektim,
Gözyaşlarım sele boğdu her tarafı,
Geceler dostum, yalızlık sırdaşım olmuştu.
Bir başıma dört duvar içinde sabahlamıştım.
Durur durur düşünürdüm.
Dalardı gözlerim hep uzaklara.
Ufuk çizgisi gözlerimin yurdu olmuştu sanki.
Beklerdim,
Amansızca kapıyı çalacakmış gibi,
Bir his vardı içimde.
Soluyordu bu gönlüm günden güne.
Daha ne beklersin diyesim gelirdi,
Kolay mı sanki söz geçirmesi kalbine?
Unut dersin, sil kalbinden, dinler mi dersin?
İçimdeki lanet umudu silemedim.
Kalbimden adını söküp atmak istedim,
Atamadım, olmadı, yapamadım…

Artık beklemek istemiyorum.
Ansızın gelir diye düşünmekten sıkılıyorum.
Unutmak istiyorum.
Kalbimi kökünden sökmek istiyorum,
Kalpsiz olmak istiyorum.
Vakit benim için daralıyor.
Kapanmayan, kanayan yüreğim;
Bana sürekli acı çektiriyor.
Artık kendi gölgemden bile korkuyorum,
Artık sevmekten korkuyorum,
Gene aynı şeylerin başıma gelmesinden korkuyorum.
Nasıl bir hale geldiğimi anlayamıyorum.
Asi, hırslı, hırçın yüreğimi yavaş yavaş kaybediyorum.
Her bir parçam uçup gidiyor.
Gün geçtikçe yok oluyorum
Ve sona yaklaşıyorum…

Çık gel diyesim geliyor,
Şu ağlayan kalbimi sustur diyesim geliyor,
Dinmeyen yaramı dindir diyesim geliyor,
Kanayan yüreğime pamuk tut diyesim geliyor,
Olmuyor be sevdiğim sensiz olmuyor…

Mine Polat
www.kafiye.net