AĞIDIMSI

Kanadı kırık ağıtlar kapladı yeryüzünü 
Kimler gitti kara toprakla buluşmaya 
Kimlerin canı yandı derinden… 
*
Artık yağmur yağıyor 
her ağıt gökyüzüne kanatlanırken 
Rahmet akıyor hayatın izine, 
İnce bir çizgide 
Dünya küçüldükçe küçülüyor 
Tünüyor zaman karmaşanın içine 
İçimiz ürperiyor 
Fırtına çığlıklarda. 
*
Eller buz gibi, yürekler yangın 
Toprak kokusu geliyor uzaklardan 
Issız dağ yollarına benziyor acılar 
Bütün bahçeler dikenli 
Bütün anaların kanıyor elleri 
Ve bütün sözler dalıyor yürekleri. 
*
Şimdi çok uzak 
pembe bulutlu günler 
Gerdeğe giremiyor ay ile gece 
Kalıcı çığlıkları zaman öğütüyor 
Savruluyor hüzünler 
yaralanan kuşların kanadında 
ve düşler yara bere… 
ve düşler yara bere….

Zeynep Nilgün Gökçeöz
www.kafiye.net