BÖYLE OLMAMALIYDI

Bu böyle olmamalıydı,
Seni görünce ayaklarım yerden kesilmeli,
Kalbim deli dolu atmalıydı,
Güneş, bir başka doğmalıydı üzerime,
Karanlık, bir başka çökmeliydi gök kubbenin üzerine.

Saatler böyle acı çerisinde çalmamalıydı,
Bülbül böyle feryat edercesine ötmemeliydi dalında,
Ve hasret böyle uzun olmamalıydı bitmek bilmezcesine,
Her şey göz açıp kapayıncaya bitmeliydi,
Sana olan sevgim ölümsüz olmalıydı.

Bu böyle olmamalıydı,
Taş plakta çalan şarkı misali, son bulmamalıydı ansızın,
Sessizliğe bürünüp, yalnızlığı giymemeliydi üzerine,
Ve sevdamız dalları kırılmış bir ağaç misali, yalnız kalmamalıydı gövdesi üzerine,
İşte bu son böyle yazılmamalıydı medetsizce.

Duydum ki unutmuşsun gözlerimin rengini diye bir ses ruhumun sahillerine çarptığında,
Unutan sen olmamalıydın vefasızlığın kollarında,
Notalar inceden sızlarken kemanın tellerinde bir sancı gibi,
Sen olmamalıydın ayrılığı haykıran notaların arasında,
Nasıl geçti habersiz o güzelim yıllarım diye bir ses duyduğumda,
Giden güzel günlerin ardından ağlayan biz olmamalıydık.

Bu böyle olmamalıydı,
Gönlüme düşen köz böyle yakmamalıydı, temmuza hasret kutup misali,
Bir mey ağlamamalıydı hapsolduğu küçücük kadehin içerisinde,
Son damlasında böyle haykırmamalıydı düşen yağmur damlası,
Ve biz gecenin karanlığına inat ellerimiz öksüz kalmamalıydı birbirine.

ZÜLKÜF KILIŞÇI