DOSTTAN ÇEKTİM

Gelen giden bir taş vurur
Nice dostlar, gönül kırır
Gören beni ahmak sanır
Dost diyenden neler çektim

Aç gözlüler bilmez doymak
Er kişide, olmaz caymak
Doğrumudur insan soymak
Sömürenden, neler çektim

Anlatamam, hiç kendimi
Özde aşmışım bendimi
Verdim yaşam senedimi
Söz verenden neler çektim

En yakınım bekler çıkar
Aynı şeyden, insan bıkar
Tuzsuz deri çabuk kokar
Yük görenden neler çektim

Sözler tıkar, hançerimi
Azdırdınız, siz yaremi
Bulamadım, hiç çaremi
Dert derenden, neler çektim

Canı cana saldırdılar
Şu sinemi yıldırdılar
Masum gönlü kandırdılar
İki yüzden neler çektim.

Lanet olsun madrabaza
Sakar kişi, yapar kaza
Hiç güvenme, şu yobaza
Yoz sürenden, neler çektim

Paylaşmaktır doğru duruş
Belirtilsin, herbir görüş
ZAMANIM’a, tekme vuruş
Yüz gerenden neler çektim.

Süleyman Zaman
www.kafiye.net