(1999 depremi sonrasında çadırda kalırken yazdığım bir şiir. Kış geldi, karlar yağdı naylonlar örtülmüş çadırların üzerine… Kalemimden dökülenler bunlar oldu, çadırın içinde…)
KAR TANELERİ

Gece ayaz.
Yaşlı dedem sarılmış yorganına.
Bulutlara yol almış alaca şafak,
Kar düşmüş ninemin saçına.
Üşüyor çocukların minik bedenleri.
Gelmeseniz,
Mola verseniz ne olur sanki,
Kar taneleri.

Gece ayaz.
Buz tutmuş düşünceler.
Bir bebek ağlıyor mecalsiz,
Acılar nöbet bekler.

Naylonlar rüzgâra dirençsiz.
Acı dolu anaların sözleri.
Buz tutmuş yürekte ümit,
Buz tutmuş gecede sevgi…
Gelmeseniz,
Mola verseniz ne olur sanki,
Kar taneleri.

Ülkü Duysak
www.kafiye.net