Oysa Şimdi.. Bahar Geldi…

Hep kederleri yazmaya alışmıştı kalemim. Üzüntüleri.. keşkeleri.. pişmanlıkları, mutsuzlukları.. Çoğu zaman yalnızlıkları..
Güzel şeyleri yazmaya alışık değildi kalemim.. Arada sırada küçücük mutlulukları yakaladığımda yazardım.. Anlık sevinçleri mutluluk sanırdım. Sonra yine kederler bulurdu beni.. Avuntularımın arasına saklanıp kederlerimle savaşırdım..
Hep kederleri yazmaya alışmıştı kalemim.. İçimdeki çocuk ağlardı sustururdum.. Kalbimin kırıklarını pamuklara sarar avunurdum.
Her şeye rağmen yaşamak, dimdik ayakta durmak ve ne olursa olsun yıkılmamak için güç verirdim kendime. İnadına.. inadına yaşar ve inadına sil baştan başlardım hayata, küllerimden doğar, tebessümlerim ve dostların gücü ile yeniden yine yeniden derdim… Kışın ortasında bile baharlar getirirdim hayatıma.. Çiçekler açtırırdım kurumuş topraklarımda.. Yitirdiğim umutlarımı bile kendime güç olarak kullanır yeni filizler yeşertirdim içimde bıkmadan usanmadan beslerdim ince ince…Sabırla..
Ama yinede hep kederleri yazmaya alışmıştı kalemim.
Şimdi
Oysa şimdi..
Mevsimlerden Bahar.. Toprak uyanıyor, kuşların sesleri kulaklarımda.. Ve mis gibi çiçek kokuları..
Çocukların kahkahaları çınlamaya başladı çocuk parklarında..
Dışarıda delicesine bir yağmur yağıyor bugün.. Ne önemi var.. Artık yağan yağmur bile hüzün vermiyor bana.. Hüzünler sevinçlere, kederler mutluluklara bıraktı yerini.. Güven öyle önemli ki.. Mutluluğa bile güvenmek gerek.. Zamana bıraktım kendimi.. Önce Zaman bana güven verdi.. Mutluluk hiç terk etmedi..
Ama dedim ya kalemim hep kederleri yazmaya alışmıştı kalemim.. Elim varmadı yazamadım güzellikleri.. Kelimeler kifayetsiz kaldı, tuzu bir türlü tutturamadığım yemek misali, tadı eksik… Her yazdığım tatsız, yetersiz, beni mutlu etmedi..Mutluluk bir türlü dile gelmedi.. Kimbilir belkide yitirme korkusu ile içimde yaşadı gizli gizli….
Şimdi…
Oysa şimdi
Mevsimlerden bahar..
Bahar dillendirdi beni kuşlar misali..
Hadi.. uyanın sizde toprakla birlikte.. Kuşların seslerini dinleyip çiçek kokularını çekin içinize.. Yağan yağmurda yürüyen sevinçle..
Kimbilir belki sizinde haykıracak mutluluklarınız vardır, özgür bırakın onları.
Sağlıkla, mutlulukla ama her şeyden önce huzurla derin bir nefes alın..
Ve birde şarkı mırıldanın keyifle.. Levent Yükselden..
Baharla uyanın sizde.. yüreğinizdeki aşkla….

Kimbilir hangi kalpte yanar
Sirça köskün lambasidir bu
Isigini gören gözlere
Kaderin hediyesirdir bu

Aksam kavusmadan
Dükkan kapanmadan
Ask mümkün müdür hala

Hayat savurmadan
Yillar sararmadan
Ask mümkün müdür hala
Ask mümkün müdür hala

Gülünü soldurmadan
Gümüsün kararmadan
Ask mümkün müdür hala

Zamana aldirmadan
Korkmadan utanmadan
Ask mümkün müdür hala
Sevgi ve Saygılarımla,

Şule AKAR
www.kafiye.net