AYYAŞ’IM AŞKINLA

Yeşilin kollarından topladım seni,
Mavinin dibinde biriktirmek için
Dalgaların hatırı olmasa
Deniz’i Sen diye içecektim..

Ihlamurların gölgeliğinde bir şenlik,
Papatyalar sanki kıyamda
Kalbin kalbime değdiğinden beri
Ayyaş’ım aşkınla…

Ah bu sızı kum taneleri gibi akıyor,
Doğu’nun o ilk ışıkları çıplaklığını büyütürken
Kentler yaşıyor, tenler ölüyor
Elim eline değdiğinde ey ürkek ceylanım
Banıp aşk’ın kandiline fitilimi yakıyor….

Nuray TUNÇ
www.kafiye.net