Öğretmenim…

Güzel sözlerinle, öğütler verdin
Yeniden kalbime ak öğretmenim…
Sana taş atana ekmek at derdin
Senin gibiler az, yok öğretmenim…

İlmi arıyorum hep gece gündüz
Gördüm ki ilimle yokuşlar dümdüz
Hüsranla, hasatsız geçmesiz bu güz
Saygıyı, sevgiyi ek öğretmenim…

Karanlık çöküyor, akşam oluyor
Gözlerime kanlı yaşlar doluyor
Bu küçük çiçeğin erken soluyor
Kalbime bir ışık yak öğretmenim…

Sanma ki yıldırdı tipi, fırtına
Gülmedi hiç şansım kaderden yana
Gelsemde eli boş yolun sonuna
Yine sevgi ile bak öğretmenim…

Engeller dağ gibi aşamıyorum
Yollarım dikenli, koşamıyorum
Sanki bir ölüyüm, yaşamıyorum
Cehalet sırtımda yük öğretmenim…

Günün kutlu olsun, gül ömür boyu
Sevgiyle neşeyle dol ömür boyu
Huzurlu sağlıklı, ol ömür boyu
Seni mesut kılsın Hak öğretmenim…

Emine Yılmaz Dereci
www.kafiye.net