YANIMDA YOKSUN ANNEM

Dün gece düşümde idin, şefkatini hissettim;
O sımsıcak kollarında soluğunla uyudum.
Doyamadım gül kokuna seni içime çektim;
Uyandığımda, ne acı, yanımda yoksun annem…

Hastalanıp sancılandım, anam dedim, bilmedin;
Duyamadın hiç sesimi yoksa kesin gelirdin.
Silen yoktu gözyaşımı, sen olsaydın silerdin,
Tutmadı yerini kimse, yanımda yoksun annem…

Aramızda uzun yıllar yaşamanı isterdim,
Derdime derman olurdun, dünyaları verirdim.
Şimdi tutan yok elimden olsa da birçok derdim,
Saramadılar yaramı, yanımda yoksun annem…

Yokluğuna alışmak zor güneş artık doğmuyor,
Geceler suskun, gizemli, seher sensiz olmuyor.
Yüreğimde özlemin var, ruhum huzur bulmuyor,
Seni her dem ansam bile, yanımda yoksun annem.

Ben de ana oldum ama değer bilen yok annem,
Emekler hep bomboş imiş, unutuluyor annem.
Yattığın yer cennet olsun, nur içinde ol annem,
Özlüyorum şefkatini, yanımda yoksun annem…

SABİHA SERİN

KAR TANELERİ adlı ikinci
Şiir kitabımdan..

Bu gece rüyamda yine annemi gördüm.Baş başa idik.
Uyandığımda yine ellerim bomboş idi.Keşke hiç uyanmasaydım.
Canım annem sana,babama,ağbime,ablama kavuşacağım gün
benim bayramım olacak.Sizler olmadan şu yalan ve nankör dünyada yaşamak öyle zor, öyle zor ki..Sizleri çok özlüyorum.Yokluğunuza alışamıyorum.
Mekanlarınız cennet olsun.Nurlar içinde yatınız..

www.kafiye.net