GÖZLERİ İSTANBUL’UM

Aylar önce kalbime,düşen cemreydin benim,
Gönlümde ki güneş’im,kara gözlüm esmerim…
Sevginle dolup taştı,tüm varlığım bedenim,
Gönlümde ki ateş’im,kara gözlüm esmerim…

Kalp ağrımın adı sen,ilacım dermanım sen,
Gök kubbeye duam sen,feryadım fermanım sen,
Yüreğime ektiğim,tohumum harmanın sen,
Gönlümde ki tek eşim,kara gözlüm esmerim….

Gözleri istanbul’um,sol yanınsa ocağım,
Seni beklerim her gün,sımsıcak bu kucağım,
Aşkınla çarpan kalbim,cemrem sensin sıcağım,
Gönlümde ki güneş’im,kara gözlüm esmerim….

Sesime yar ses versen,inan sana koşarım,
Kar,boran hiç dinlemez,her engeli aşarım,
Sevgin içim de bir çığ,her cümlem de taşarım,
Gönlümde ki ateş’im,kara gözlüm esmerim…

KARACAKIZ; Ah! dese,için den hasret döker,
Böyle seven kadına,dağ,taş bile diz çöker,
Aşkı için solun dan,yüreğini de söker,
Gönlümde ki tek eşim,kara gözlüm esmerim….
Elif AKTAN / KARACAKIZ
www.kafiye.net