GÖNÜL BAĞI / Gülhun ERTİLAV

Kader örmüş bir kere açamadım ağını,
Düşersen bilmeyene bal da olsan kurursun.
Benimle paylaşırken dostça gönül bağını,
Gidersen başka kalbe gül de olsan kurursun.

Emekle yürümeli umudu bitirmeden,
Cihanı izlemeli sevdayı yitirmeden,
Kalp sazı neye yarar mızrabı getirmeden,
Gönülleri titreten tel de olsan kurursun.

Yüreğindeki közler durmadan yakıyorsa,
Tüm değer verdiklerin vefasız çıkıyorsa,
Aşk zelzele misali gönlünü yıkıyorsa,
Leyla’yı sır eyleyen çöl de olsan kurursun.

Hep sende kalacağım yokluğun beni boğsa,
Hasretin yüreğimde derdi üst üste yığsa,
Umut sağanakları her gün üstüne yağsa,
Sevgisiz topraklarda sel de olsan kurursun.

Cananından uzaksan kimse duymaz sesini,
Birkaç damla gözyaşı hep keser nefesini,
Alamadıysan aşktan vuslatın hissesini,
Yediverenler açan dal da olsan kurursun.

Gülhun ERTİLAV
www.kafiye.net