Gül Kurusu Bir Akşam

Gül kurusu bir akşamdı, gelişin
Körpe bir sevda vardı gözlerinde
Yüreğin yana yakıla feryat figan
Durmadan kapımı çaldı
Ben sarmaşıklar misali sarıldığım yalnızlığımla
Soğuk bir kaldırım taşında bırakmıştım sevmeleri
Sen inatçı bir kardelen gibi
Güneşi görmek istedin gözlerimde
Yüreğimdeki kara kışa aldırmadan
Oysa tövbeliydi içimdeki kardelen
Bir daha zamansız açmaya
Bedenim senden uzaklaştıkça
Ruhum sana yaklaştı
Beynim reddetti bıkmadan usanmadan
Kalbim beynimi baştan yarattı
Gül kurusu bir akşamdı…Gittin……..
Bir şamar gibi yüreğime indi gidişin
Yokluğun, öksüz bıraktı yeşerttiğim umutları
Umutlar suskunlukların bağrında asılı kaldı

Elif EYLÜL
www.kafiye.net