BİRAZ ÖZEL!


Ne hayal kurmuştun ne hayal amma
Kendi kendini bitirdin müdür
O koltuğa çokta güvendin amma
sonunda onuda yitirdin müdür.

Şimdi yerinde yeller esiyor
sensiz koltuğun bize küsüyor
Mürailer ardından şimdi susuyor
sonbaharı erken getirdin müdür.

En kadim günlerin kanına girdin
Hakkı gözetmez ben varım derdin
helal-haram gözetmez yerdin
sırtında çamur götürdün müdür.

Saffet Çakır
www.kafiye.net