KİMİN İÇİN YAŞIYORSUNUZ?

Bazen düşünüyorum da şu yalan dünyada bu yaşıma kadar “Acaba kendim için mi yaşıyorum yoksa başkaları için mi? kendim için ne yaptım” diyorum.İşte o zaman bu yaşıma kadar olan yaşamımı şöyle bir film gibi gözden geçirdiğimde kimseye değil kendime kızıyorum. Kendim için hiç bir şey yapmadığımı,kendimi,rahatlığımı ,sağlığımı, hatta duygularımı hiçe sayarak içimdeki çocuğun sesine göre değil de sadece başkalarının rahatlığını,isteklerini ve mutluluğunu düşünerek kendim için değil başkalarının mutluluğu için yaşadığımın geçte olsa farkına varıyorum. Ailem olsun,kültür ve sanat dahil olmak üzere toplumsal sorumluluklarım olsun fazlası ile yerine getirdiğimi düşünüyorum ve vicdanen rahatım.Ama kendimi düşünmeyip sadece başkaları için yaşadığım içinde kendimi affetmiyorum.Belki bizler farketmiyoruz ama düşünsenize sabah uyandığınızda o günü nasıl geçireceğinize sizmi karar veriyorsunuz yoksa birilerine olan hizmetiniz ve zorunlu sorumluluklarınızı yerine getirmekle mi gününüzü geçiriyorsunuz?
Sizleri bilmem ama sabah uyandığımda o günü nasıl geçireceğim hep beklemediğim sorumluluklarım ve supriz dolu sıkıntılar ile yıllardır koşturmacalar ile geçti. Bir gün olsun canımın kıymetini bilmedim.Hastalandım zor günler yaşadım ama hastalıklarıma destek olan,merak eden,inanan bile olmadı.Herkese göre onların gözünde ben biyonik insan idim .Bu kadar fedakarlıklarıma rağmen vefa görmedim aksine incindim,inciitildim. Canımı siper ettiklerim nankör oldular.
Bu nasıl bir dünyadayız canlar: Bazen düşünüyorumda acaba sorumsuz,kimsenin derdini kendine dert etmeyen,birilerinin derdine şip şak çözüm bulmak için değilde umursamayan,bencil,sorumsuz ve duygusuzmu olmak daha iyiydi acaba?Çünkü bakıyıorum da böyleleri daha çok makbul gibi geliyor bana.
En iyisi yaşamınız boyunca keşke kötü ve insanlara değer vermeyen birisi olsaydım diye pişmanlık duymaktansa şimdiden kendiniz için yaşamaya bakınız derim.Yoksa benim gibi kendini düşünmediği için hep başkalarına fedakarlık ettiklerim ve her derdi içime gömdüğüm için Astım,Diyabet,Yüksek Tansiyon ve daha bir çok sağlık sorunları yaşayan, hayata küstürülen,yaşama sevinci bitirilmiş,bedeni var olan ama ruhu ölmüş bir varlık olur çürür gidersiniz.Sonuç olarak işin en acısı da bir dediklerini yapmadığınızda bütün emeklerin unutulması.İşte insanı yıkanda bu değil mi.Yani çıkarları var ise iyiisin yoksa varlığın bir hiçtir.
Benden uyarması canlar!! Gelin zamanınız varken benim gibi başkaları için değilde kendiniz için yaşayın.İnanın o zaman çok daha değerli olursunuz.Şöyle bir etrafınıza bakar mısınız? Sorumsuz,umursamayan,kendinden başka başkalarına hizmet etmeyen ama hizmet etmiş gibi görünen,çevresine karşı hiçbirşey yapmayan ama yalakalık yapan,kırıcı,HAYIR demesini bilen ve sadece kendini düşünen bencil,iki yüzlekçi insanlar çok daha değerli değil mi?
Sağlıcakla kalınız.

SABİHA SERİN
www.kafiye.net