KURUDU HAS BAHÇEM
Güz bu yıl erken geldi karşıdaki dağlara
Gece üşüttü teni dört bir yanım buz ayaz
Hafiften bir sis çöktü bahçelere bağlara
Hazan mevsimi geldi nihayete erdi yaz

İçimi sardı hüzün gönlü avutamadım
Yaşadığımız yazı bil ki unutamadım
Yazdığım son şiiri yare okutamadım
Dualarımda ismin dilimden düşmez niyaz

Mutluluktan uçtuğum çok eski değil dündü
Yangın yeri yüreğim sanki enkaza döndü
Dilim lâl umutsuzum tüm hayallerim söndü
Düşlerim bile soldu artık hep siyah beyaz

Gökyüzünde bulutlar uçuyor yumak yumak
Güz yağmuru bekliyor şehirden geçen ırmak
Artık boş sallanıyor uyduğumuz hamak
Düşün geçen günleri arada bir mektup yaz

Yeşile veda vakti sarıya döndü yaprak
Kurudu has bahçesi yüreğim oldu çorak
Yağmurlar sonrasında sen gibi koktu toprak
Unutursan aşkını ölme ama öleyaz

NİLÜFER SARP
29 AĞUSTOS 2014
www.kafiye.net