BIZ SEVDİK BE

Biz sevdik be yarım!
Ülkemin kurşun sıkılmış yollarında,
Yuregimizden çıkardığımız mermileri,
Namlunun ucuna sürmeyi sevdik.
Kamufle edilmiş adi alış-verişlerin,
Kara toprak terazisi olmayı sevdik,
Toprağa yakın duran başımızla.

Biz sevdik be yarım!
Gök mavi kalsın diye boyadık taşları,
Elimizde biriktirdiğimiz hain kanıyla.
Üstümüze sıçramasın diye sakladık evlatlarımızı,
Evlatlarımızdan olma pahasına…
Bir arada tutmak içindi ay ile yıldızı,
Kimlik kimlik ayrılmalarımız;
Ismimizi unutmak pahasına.
Bir gecede ateşe verip tüm tebessumleri,
Soğuk duvarları çizdik sonra yüzümüze.
Hapsolmuş gençliğimizi tutuklamak pahasına.

Bilmedi kimse kim olduğumuzu,
Kim olmadık ki yar biz bu cihanda.
Dost bile olduk postunu aldığımız adamla.
Düşman olup alaladık en sevdiklerimizi.
Can dediklerimize bırakıp canımızı
Cesetimizle çıkardık cemiyetten haysiyetsizleri.
Bayrak dedik, vatan dedik, millet dedik,
Konuşmayı da bildik, susmayı da öğrendik.

Biz sevdik be yarım!
Merhametin beşiginde salladık insanları.
Yıkmadık hiç sevdası yüreğinde gezeni,
Kesmedik vatan evladının o kınalı parmaklarını.
Incitmedik hic bir ceylanın tenini,
Uymadık uydurulmuş modanın modeline.

Biz sevdik be yarım!
Yarından sonrası için sevdigimiz bugünü,
Emanet ettik kızımıza, oğlumuza…

Onlar ise şimdi, paramız kadar yanımızda.

Elvan Usul
Eylül 2014
www.kafiye.net