VEDA

Yaşadığım hayata veda edip giderken
Eşimle dostlarımda ağlayacak öz mü var
Değmezlerin uğruna ömrü heba ederken
Kadir kıymet bilmeze söylenecek söz mü var

Derimki çeken bilir bedendeki sancıyı
Söküp de atamadım içimden yabancıyı
Unutmak kolaymıdır yaşadığım acıyı
can yorgun beden yorgun taşıyacak diz mi var

Baskın gelen efkarım ruhumu pek yoruyor
Dost diye sardıklarım şakağımdan vuruyor
Kızıllaşmış kor ateş benliğimi sarıyor
Daha canım yakacak bundan sıcak köz mü var

Denize düşen mazlum yılana sarılmaz mı
Kadere küsen garip kendine darılmazmı
Başına dert gelen kul hüzünle karılmaz mı
Kapıldığım dalgayı sürükleyen hız mı var

Gözden akan yaşımı dudaklarım içiyor
Rabia nın bağrına derin yara açıyor
Öcü değilim ama herkes benden kaçıyor
Düştüğüm çıkmazları görmeyecek göz mü var

Rabia Taşdemir 14/09/2014
www.kafiye.net