ÇUKUROVA YIKILSA

Aylardan eylüldü mevsimse güzdü
Güzeli yayladan dönerken gördüm
Adını sorunca dudağın büzdü
Yokuşu aşağı inerken gördüm

Kadirli Ceyhan’a uğradı yolum
Vallahi bilmem ki n’olacak halım
Yanmaya başladı aslında solum
Bakınca utanıp sinerken gördüm

Pozantı Çayı’nda şavkı göründü
Fark edince beyaz şala büründü
Bakışları çok içtendi derindi
Yıldız gibi kayıp sönerken gördüm

Ceyhan Nehri gibi aktım bulandım
Adana’yı Torosları dolandım
Ayrılırken gözyaşımla sulandım
Tam da otobüse binerken gördüm

Der BEKİR’im Çukurova yanası
Kozan Dağları’na uçup konası
Bembeyaz gül yüzlü Yörük sunası
Yürekten badeyi sunarken gördüm

BEKİR AKBULUT
17.09.2013
www.kafiye.net